Ένα πολύ πρακτικό έπιπλο που δε θα ήθελα ποτέ να δώσω είναι η βρεφική κούνια των παιδιών μου. Η χρήση της αλλάζει και προσαρμόζεται κάθε φορά στις διαφορετικές μας ανάγκες.
Έτσι λοιπόν, όταν τα παιδιά άρχισαν να κοιμούνται στα κρεβάτια τους πλέον, η κούνια μετατράπηκε σε ένα καναπεδάκι στο μπαλκόνι. Αυτό το καναπεδάκι μας βόλεψε ιδιαίτερα, αλλά ήρθε η ώρα για την δεύτερη μετατροπή του επίπλου, καθώς η Νεφέλη άρχισε να ζητά γραφείο.
Κάνοντας μια έρευνα αγοράς κατέληξα στο συμπέρασμα ότι όλα τα γραφεία έχουν πολύ μικρή επιφάνεια εργασίας και δε με ικανοποιούσε κανένα. Έτσι λοιπόν η κούνια που είχε γίνει καναπές, έπρεπε τώρα να γίνει γραφείο και μάλιστα να χωράει και τον Φίλιππο, τον μικρότερο αδερφό.
Η δημιουργία του γραφείου δεν ήταν δύσκολη. Κρατήσαμε το χρώμα που είχε και απλά τοποθετήσαμε ένα ξύλο στο κατάλληλο ύψος για να βολεύει τα παιδιά. Από πάνω τοποθετήσαμε ένα τζάμι ώστε να καθαρίζεται εύκολα από τις χειροτεχνίες μας που περιλαμβάνουν κόλλες και όλων των ειδών τα χρώματα.
Κάπου όμως έπρεπε να βολέψουμε και τα πράγματα χωρίς να αφαιρούν χώρο από την επιφάνεια εργασίας. Έτσι λοιπόν πήραμε ράγες και τις καρφώσαμε στα κάγκελα ώστε να μπορεί να κρεμάει τα καλαθάκια με τα αναγκαία.
Ε φυσικά δεν μπορούσαμε να παραλείψουμε τα γλαστράκια μας. Ένα ξεχωριστό ράφι τοποθετήθηκε για να βρουν και αυτά τη θέση τους.
Έτοιμο το γραφείο για να περάσουμε όμορφες στιγμές παιχνιδιού και διαβάσματος!
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου